Ίνγκεμαν, Μπέρνχαρντ Σέβεριν

(Bernhard Severin Ingemann, Τόρκιστρουπ, Φάλστερ 1789 – Σόρε 1862). Δανός συγγραφέας. Πρωτοεμφανίστηκε ως ποιητής μέσα στο ρομαντικό ρεύμα που εκπροσωπούσε στη Γερμανία ο Τικ και ήδη από τα πρώτα χρόνια σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Αργότερα συνέθεσε θρησκευτικούς ύμνους, μεταξύ των οποίων τα Άσματα της αυγής και του δειλινού (1839) και λυρικά ποιήματα ελεγειακού χαρακτήρα, που αποτελούν και το μεγαλύτερο μέρος της ποιητικής του δημιουργίας. Έγραψε επίσης αρκετά μυθιστορήματα βυρωνικού τύπου καθώς και ιστορικά ποιήματα. Πιο γνωστά είναι τα ιστορικά μυθιστορήματα της ωριμότητάς του, στα οποία συνήθως τα θέματά του είναι εμπνευσμένα από τον Μεσαίωνα, κατά το υπόδειγμα του Γουόλτερ Σκοτ, το ύφος του όμως είναι πιο αφελές, όπως και η αφηγηματική τους ποιότητα. Αντιπροσωπευτικό έργο αυτής της περιόδου είναι Τα παιδικά χρόνια του Έρικ Μένβεδ (1828).